Około 47 milionów osób na całym świecie cierpi na demencję, a liczba ta ma wzrosnąć do 66 milionów w roku 2030 i 115 milionów w roku 2050. Według danych Lancet Commission on Dementia Prevention and Care jednemu z trzech przypadków otępienia na świecie można zapobiec, zarządzając umiejętnie czynnikami stylu życia takimi jak utrata słuchu, palenie tytoniu, nadciśnienie tętnicze i depresja. Przedstawiony na Międzynarodowej Konferencji ds. Choroby Alzheimera (AAIC) w 2017 i opublikowany w piśmie The Lancet raport podkreśla też korzystne skutki takich działań niefarmakologicznych jak utrzymywanie kontaktów społecznych czy różnego rodzaju ćwiczenia dla osób z demencją.

Wydaje się, że nigdy wcześniej nie baliśmy się tak bardzo tego, co jemy. Strach przed szkodliwą żywnością może prowadzić do obsesyjnego eliminowania z jadłospisu mięsa, jaj i nabiału. Kolejnym krokiem jest wykluczenie pokarmów poddanych obróbce chemicznej.

Specyficzny wariant genu związanego przekazywaniem impulsów nerwowych zwiększa ryzyko zachorowania na schizofrenię i zaburzenie afektywne dwubiegunowe – informuje czasopismo „JNeurosci”.

Regularna aktywność fizyczna zmniejsza prawdopodobieństwo zachorowania na depresję. Żeby zachować pełnię zdrowia psychicznego wystarczy ćwiczyć przez jedną godzinę w tygodniu – informuje „American Journal of Psychiatry”.

Genetyczne uwarunkowania dominują w rozwoju schizofrenii i dotyczy to szerokiego spektrum związanych z nią zaburzeń. To wnioski z największego jak dotąd badania par bliźniąt pod kątem zagrożenia tą chorobą.

Badania japońskich naukowców sugerują, że dzięki obserwacji mózgu podczas gry możliwe jest oszacowanie, jaki stopień depresji wystąpi u danej osoby rok później - informuje pismo "Nature Human Behavior".

Kampania "Depresja. Naucz się pomagać" ma upowszechniać wiedzę na temat tej choroby. Organizatorzy akcji podkreślają, że depresja to jedna z najgroźniejszych chorób naszych czasów. Nieleczona może trwać latami, a jej konsekwencje bywają tragiczne. Osoba z depresją cierpi, jej bliscy również. Najczęściej dlatego, że widzą, że dzieje się coś złego, ale nie potrafią pomóc.