Specjalnie dla Ciebie wybraliśmy kilka artykułów, które powinny Cię zainteresować, a jeszcze nie miałeś okazji ich zobaczyć. Przeczytaj je koniecznie!
Nie zainteresowały Cię nasze propozycje?
Zobacz wszystkie treści, a na pewno znajdziesz coś co Cię zainteresuje!
Badanie stanu zdrowia osoby oskarżonej w przypadku dużego prawdopodobieństwa popełnienia przez tę osobę przestępstwa może byc połączone z obserwacją w zakładzie leczniczym, jeśli biegli psychiatrzy muszą ocenić stan psychiczny oraz poczytalność oskarżonego / podejrzanego o popełnienie przestępstwa. Ma to miejsce gdy przeprowadzenie obserwcji w warunkach ambulatoryjnych nie jest w opinii biegłych wystarczające, a istnieją uzasadnione wątpliwości co do stanu psychicznego podejrzanego / oskarżonego. Prawnie
Dla stwierdzenia nieważności testamentu sporządzonego przez osobę chorą psychicznie, nie będącą ubezwłasnowolnioną, niezbędne jest udowodnienie, iż testator w chwili sporządzania dokumentu nie działał z dostatecznym rozeznaniem z powodu choroby. Co do zasady osoba chora psychicznie nie może sporządzić ważnego testamentu. Samo stwierdzenie chroby psychicznej u spadkodawcy nie sprawia jednak, iż testament jest automatycznie nieważny, ponieważ mógł on zostać sporządzony w okresie poprawy stanu pacjenta, w którym chory był w stanie działać z rozeznaniem.
Zasady dotyczące wystawiania i realizacji recept na substancje psychotropowe oraz środki odurzające odbiegają od reguł ogólnych, z uwagi na konieczność ustanowienia ścisłej kontroli nad dystrybucją i dostępem do tego rodzaju preparatów. Wykaz objętych tymi odstępstwami substancji, których produkcja, przetwarzanie oraz przewóz są zabronione bez posiadania specjalnego zezwolenia stanowi załącznik do Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (z późniejszymi aktualizacjami).
Temat możliwości prowadzenia pojazdów przez osoby chore psychicznie jest złożony i przysparza trudności, głównie z uwagi na brak szczegółowych wytycznych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia oraz innych aktach prawnych regulujących tę kwestię. Chociaż choroba psychiczna może wykluczać możliwość prowadzenia pojazdów, nie każde zaburzenie psychiczne będzie dyskwalifikowało kierowcę. O zdolności bądź istnieniu przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami orzekają tzw. lekarze uprawnieni, posiadający odpowiednie kwalifikacje, m.in. specjaliści medycyny pracy.
Rzecznik Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego jest instytucją, która została powołana w celu ochrony praw pacjentów hospitalizowanych na oddziałach psychiatrycznych. Zakres zadań i obowiązków Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego określają: - art. 10b ust. 2 Ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, - par. 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 stycznia 2006 r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu działania Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego.
Jak stanowią przepisy art. 82 Kodeksu Cywilnego oświadczenie woli, które składa osoba znajdująca się w stanie wyłączającym swobodne lub świadome podjęcie decyzji i wyrażenie woli, jest uznawane za nieważne. Przepis ten określa jedynie stan psychiczny, nie precyzując dokładnie przyczyn do niego doprowadzających. Stan wyłączający świadomość, o którym mowa w ww. artykule, obejmuje niemożność pełnego zrozumienia własnych i cudzych zachowań oraz skutków i znaczenia podejmowanych działań. Dotyczy on w szczególności chorych psychicznie, upośledzonych umysłowo, jak również osób przejawiających przejściowe zaburzenia czynności psychicznych, zarówno natury patologicznej (np. odurzenie środkami psychoaktywnymi, ciężka choroba), jak i fizjologicznej.
W przypadku osób chorych psychicznie przepisy prawa przewidują szereg ograniczeń dotyczących możliwości zawarcia związku małżeńskiego. Zgodnie z artykułem 12 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego (KRIO) osoba dotknięta chorobą psychiczną albo niedorozwojem umysłowym nie może zawrzeć małżeństwa, chyba że jej stan zdrowia nie zagraża małżeństwu ani zdrowiu przyszłego potomstwa.
Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem płeć może zmienić osoba pełnoletnia, u której zdiagnozowano transseksualizm (definiowany jak zaburzenie identyfikacji płciowej) lub interseksualizm (czyli obojnactwo, posiadanie cech płciowych żeńskich i męskich). Diagnozę najczęściej stawia lekarz psychiatra o specjalności seksuologa, na podstawie wywiadu z pacjentem oraz uzupełniających badań laboratoryjnych, obrazowych, testów psychologicznych lub psychiatrycznych.
Zgodnie z artykułem 31 Kodeksu karnego o niepoczytalności mówimy w przypadku gdy dochodzi do przestępstwa popełnionego przez osobę nie mającą w chwili popełniania czynu zabronionego zdolności do rozpoznania jego znaczenia albo zdolności do pokierowania swoim postępowaniem. Jeżeli zdolność ta była w dużym stopniu ograniczona mówimy o niepoczytalności częściowej (częściowym ograniczeniu poczytalności). Niepoczytalność, w odróżnieniu od niedojrzałości psychicznej nieletnich, nie jest zależna od wieku człowieka.
Zgodnie z prawem leczenie osób uzależnionych od środków odurzających jest dobrowolne. O zastosowaniu przymusowego leczenia uzależnienia od środków odurzających stanowią: ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawa o ochronie zdrowia psychicznego. Kiedy można zastosować przymus leczenia odwykowego? Zasada dobrowolności poddania się leczeniu odwykowemu nie dotyczy osób ubezwłasnowolnionych oraz niepełnoletnich, a także osób skazanych na karę pozbawienia wolności za przestępstwo pozostające z związku z używaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej i warunkowo zawieszonych.
